Benim yaşama umudum
bütün gün kaygılarım
seninle başlardı ./ seni
hep kendimden uzak
tuttamiyorum. / her gün
anılarınla senle yaşıyorum.
bazan seni candan / bazan
seni kendimden de öncesi
gibi yaşıyorum.
kendimi hep senle buluyorum.
sen isminle hep
İçimden kalıyorsun./ en ağırı sevgilim
bazan da beni bana ,yaşadığımı
bilmiyorum.
Seni memleketimin yoksul hali gibi
sevdim ./ seni memleketimin zavallı
çaresiz insanı gibi sevdim.
seni memleketimin elleri kınalı
Köy gelinlerinin saf duru duyguları
gibi sevdim. / seni
memleketimin 21. asır da akşamları
yatağına aç yatırdığımız / hüzünlü
uyanan çocuklar gibi sevdim.
sen benim / uzun yolculuklarımdan
gideceğim son adresimdin.
seni yoksul halkımın tükenmeyen
umutları gibi hep bekledim durdum
seni beklerken de
ne yoruldum ,
ne tükendim.
Ahmet Kızıler
6 – 7 Haziran
Biel / bienne
2024
