GÜNLERİM GECELERE DÖNMEZDİ
ölümü karanlık geceler de
korkulurcasına / sönmüş
yıldızlara sormak isterdim .
sevgilinin hasretini
dönen gölgelerden arardım.
sonra sevgilim / günün
batımından giden
akşamlardan seni
kaybetmekten
korkar olurdum.
sensiz şafaklarım da hep uzun
geceler de kalır,
aydınlığa dönmezdin. / senin
kahrına ben de inatıma / inatıma
her zaman ki otobüs durağın da
kalırdım. / sonra sevgilim .
sen kaygısızlığınla / uzaklar da
kalırken, / bense uzun kış
gecelerin de / soğuklar da
yorgun
düşer,
hep seni
beklerdim .
geri dönen / mevsimler gibi
sıcak yaz günlerinden ,
sensizliğin uzakların da
kalırdım.
zamansız yokluğunun
derin kaygılarınla yaşardım
sensiz bitmeyen / bedenime
ruhen binen sabırsızlığınla
ne günüm şafaklar da
görünür aydınlanırdı .
ne de gece
lerim –
güne
dönerdi .
Şimdi yad eller de
uzaklardayım .
senden kalan anılarınla
yaşıyorum ./ bense
cezaevin de ki
yaşamadığım yıllarımı
topluyorum.
Ömrümden alınmış
yeniden yaşayacağın
hatıralar yoluyorum .
bir de sevgilim ,
bu polis devletinin
içer de ki bana ,
yaşatmadığı günlerimden ,
sana
ömrümü
bırakıyorum.
1 – 3 AralıK
2023 Biel / bienne
