Seni Yaşıyorum
Uzaklarda yaşatmak varken seni,
Yakından sevmek az gelir bana.
Kalbim sınırlarına hapsolmuş, yerinde sayıyorsa
Ruhumun takipçisiyim.
Duygularım derin mi derin,
Uğrunda azat etmişim kendimi,
Yıkmışım bütün sınırları;
Gözleri dönmüş bir isyancı,
Uğrunda savaşacak kadar acımasız bir savaşçı,
Özgürlüğünü yeni kazanmış
saf bir devrimciyim.
Rüzgar mı küs bana?
umrumda mı
Mezopotamyadan kutuplara Okyanuslara…
Yedi kıtanın yedisinde ışık hızında,
Nereye gitsem her anında seni yaşıyorum.
Hasretinden şair yarattın.
Seni yazıyorum.
kalbime mi?
Yok yaralı.
Yeryüzüne mi?
Ayak izlerin duruyor daha…
Gökyüzüne mi?
Cimrilik olur…
İsmini alın terimle Evren’e yazıyorum Anne…
Abdülhamit DENİZ
