Geceyi Işığa Boğayım
gözlerini ödünç ver bana
kömürgözlü güzel çocuk
gözlerinle bakayım hayata
hilesiz yalansız
gülüşünün sıcaklığında yaşayayım/yaşlanayım
sevinçler dağıtayım dört bir yana
senin gözlerinle be çocuk
geceyi ışığa boğayım
ellerini ödünç ver bana
geleceğin durağı güzel çocuk
sevgiden bir(az) harç karayım
yıldız yağdırayım gökyüzünden
yürek hanelerine insanların
ağızlarında takır takır sevgi…
sözcükleri dökülüversin
senin ellerinle güzel çocuk
sevgi yoksullarını doyurayım
yüreğinde bir yer ver bana
iyi kalpli ürkek bakışlı çocuk
meramımı anlatayım sana
bir hikaye tadında
günlerim uzun yıllarım kısa
daha anlamadan hayatı…
bir de baktık ki sonundayız
unutma!
herkes kendi yoksunluğunun arayışçısıdır
barış, kardeşlik, eşitlik
ve bilcümle güzellikler olarak
bizi daimi misafirin kabul eyle
senin yüreğine sevdalanayım
Akman GedikKONUŞMAK ANLAMAKTIR
yüksek gerilimli sesleştik hep
konuşmadık,
söz tükürdük, ses düşürdük yere
mirası öfkeli bir bağrıştı sokağın yüzünde
ifadesiz yüzlerden donuk bir bakıştı güne düşen
oysa ki; dil’den kalbe giden yoldu(r) söz
kir düşürüldü mü bir kere
kaç yemin kere bertaraf edemez eğrisini…
gel sözü söz ile takas edelim dostum
mayası yüreğe ekilecek güzellik olur
yoksa ağızdan çıkan hafriyat
öfkeli bi-linçe dönüşür
ben su/sarsam , sen kur/uyan dal olursun dostum
sorma mekânımı
ben soruyormuyum ki rüzgâra, yurdun nere diye
kurumuş dalın mekânını rüzgâr bilir
savrulmuştur...
gel söze ayar verelim dostum
tartalım yüreğin terazisinde
çürümüş sözü ayıklayalım yüreğin hanesinden
konuşalım...gözden yüreğe yol gitsin
düşün, ikimizinde bir kardeşliği olur sonuçta
konuşmak , anlamaktır be dostum
ben söylesem, sen dinlesen...
Akman GedikGECEYİ IŞIĞA BOĞAYIM
gözlerini ödünç ver bana
kömürgözlü güzel çocuk
gözlerinle bakayım hayata
hilesiz yalansız
gülüşünün sıcaklığında yaşayayım/yaşlanayım
sevinçler dağıtayım dört bir yana
senin gözlerinle be çocuk
geceyi ışığa boğayım
ellerini ödünç ver bana
geleceğin durağı güzel çocuk
sevgiden bir(az) harç karayım
yıldız yağdırayım gökyüzünden
yürek hanelerine insanların
ağızlarında takır takır sevgi…
sözcükleri dökülüversin
senin ellerinle güzel çocuk
sevgi yoksullarını doyurayım
yüreğinde bir yer ver bana
iyi kalpli ürkek bakışlı çocuk
meramımı anlatayım sana
bir hikaye tadında
günlerim uzun yıllarım kısa
daha anlamadan hayatı…
bir de baktık ki sonundayız
unutma!
herkes kendi yoksunluğunun arayışçısıdır
barış, kardeşlik, eşitlik
ve bilcümle güzellikler olarak
bizi daimi misafirin kabul eyle
senin yüreğine sevdalanayım
*Görsel: Serabi Güreş
Akman Gedik
